Mitenki i beret.

Do melanżowej chusty, noszonej zamiast szalika, postanowiłam dorobić mitenki i nakrycie głowy, tylko zastanawiałam się jakie? Na pstrokate nie miałam ochoty, turkus lub błękit wydawał się dla mnie zbyt dziecinny, biel na głowie mogła wyglądać, jak bandaż. Niezdecydowana poszukałam pomocy na blogach i znalazłam fajny kursik dotyczący mitenek u Antoniny http://uantoniny.blogspot.com/2009/10/jak-zrobic-mitenki-ze-wstazeczkami.html. i śliczny, szaroniebieski beret z listkami, podobnymi do tych na mojej chuście tu: http://robotkowy.blogspot.com/2015/10/ufff-udao-sie-skonczyc.html .

Te same mitenki sfotografowane na dłoniach mniejszych i większych, zgadnijcie, które są moje?

Dziękuję dziewczyny, może to nie jest  komplet, ale wszystkie elementy do siebie pasują.

Mam nadzieję, że Nierówności oczek lewych w berecie, to efekt prucia włóczki z włoskiem,
mam nadzieję, że po pierwszym praniu zmaleją.

Przebieg procesu tworzenia :

Włóczka Angora Ram, w kolorze szaroniebieskim, wydała mi się odpowiednia.













Nabrałam 94 oczka na druty proste, nr 3 i zrobiłam parę rzędów ściągaczem pojedynczym. Następnie zmieniłam druty na okrągłe.
Po wykonania całego ściągacza, na tyle szerokiego, by później go złożyć na pół, zmieniłam druty na szersze (3,5) i wykonując jedno okrążenie wzoru, oczkami prawymi, dodałam 8  oczek.

Mając 102 oczka wstawiłam
17 listków na obwodzie beretu.
Tu widok prawej strony beretu, w trakcie 15-tego okrążenia ażurem.















Ten sam etap pracy, widoczny
po lewej stronie.










Po uzyskaniu 204 oczek na obwodzie i 12-13 cm wysokości beretu od połowy ściągacza w górę, podzieliłam robótkę na 6 części i w każdym okrążeniu zmniejszałam o 6 oczek. 
Tu prawa strona na etapie zwężania.

Po ściągnięciu ostatnich 6 oczek czubka beretu, dorobiłam wnętrze, od ściągacza w górę. Wyszedł mi płaski, rogaty beret z  wiatrakiem
z tyłu, nawet ładny, ale wyglądałam w nim koszmarnie. Zdenerwowałam się i zanim wyciągnęłam aparat fotograficzny, sprułam wierzch aż do czubków listków. Bezpośrednio  za listkami zmieniłam ścieg na oczka lewe, zwężałam między liskami, a nie nad ich czubkami, jak poprzednio. Zamiast 17-tu rogów uzyskałam owal. Na końcu ściągnęłam igłą dziewiarską i włóczką 50 oczek, żeby było marszczenie i teraz da się to nosić.

Dziergałam jednocześnie
2 mitenki. Na każdą nabrałam
38 oczek, z dumą sterczą kciuki, wykonane z 16-tu oczek. Wrobienie trójkącików w środkach mitenek, to łatwizna, ale wydłużenie ich na okrągłym drucie wyszło dopiero za czwartym razem. Takie małe formy są dla mnie najtrudniejsze. Brzegi palców i kciuków zakończyłam ściegiem elastycznym.

Po zszyciu mitenek, od palców do mankietu (szew pokazałam na pierwszym zdjęciu), wykończyłam je szydełkiem.
 













Zamiast kokardek zrobiłam różyczki, wykonując najpierw  łuki z sześcioma muszelkami, a potem zwijając zszywając je w kwiatki.
















Opisałam wszystko, dla początkujących dziewiarek i namawiam je, by nie rezygnowały, jak im coś od razu nie wychodzi, tylko próbowały do skutku. Wykonanie czegoś nowego daje większą frajdę, niż powielanie tego, co się już potrafi. Pozdrawiam wszystkie odwiedzające mnie osoby.